zdaniami wstępu.

I was standing staring at the world. And I can't see it.

Patrzę na świat już od tak dawna. I nadal go nie widzę.

Quod oculus non videt, cor non dolet. 

A czego oczy nie widzą, tego sercu nie  żal.

Projekt ten to wypadkowa impulsów powstałych pod wpływem studenckich zajęć z Architektury i sztuki ogrodowej.
Późniejsze tramwajowe przemyślenia i rozmowy na temat tego, co wcześniej nie zostało zauważone. 
Ostatecznie wydaje mi się, że przede wszystkim wpływ na to miała niezwykle kreatywna  P., z którą zresztą wcześniej współpracowałam przy jej projekcie Poznań w kilku słowach 

Głowa do góry!

Czasem warto zadrzeć nos.